دبیرستانی-کنکوری

تیر ماه سال 93.روی صندلیه حوزه امتحانت.داری با جواب دادن به هر سوال تک تک روزای قشنگتو میسازی ..فکر کن......به همه سختیات.به همه این روزایی که زود میگذرن..........چشماتو ببند......حال خوبت تو اون روز با تلاش امروزت رقم میخوره ......بی حوصلگی........کسلی و خستگی بی  معناست وقتی خدایی داری که با بودنش بهت ارامش میده...که هر لحظه با دیدن تلاشت دستاتو محکمتر از قبل میگیره و با لبخند زیباش بهت ایندتو نشون میده آروم تو گوشت میگه :عزیزکم تموم میشه غصه نخوریا.بجنگ..........با تمام توانت تلاش کن که من پشتتم ......که دستاتو دارم .......مبادا بترسی .......من هواتو دارم .........فقط پیش برو نکنه انی نگاهتو از هدفت برداری نکنه بمونی و جا بزنی نکنه اینده ی نازتو فراموش کنی ......نکنه شک کنی......اخه اگه من نمیخواستم.اگه میدونستم نمیتونی اصلا تواین راه نمیذاشتمت......تو برترین مخلوق منی.......تو اشرف منی.......آیندت باید بزرگتر از این حرف ها باشه......چون به تو اراده ای دادم که با اون به همه مشکلات و سختیای راهت غلبه میکنی

بهت خواستنی دادم که دنیا رو تغییر میده......

این روزای قشنگو باهات هم قدم میشم.با هم میگذرونیم  مث تمام روزای زندگیت......نکنه از دست اندازای راهت بترسی ....واسه رد شدن از اونا من تو رو تو اغوشم میگیرم

خورشید زیبای ایندت طلوع میکنه......صبور باش و تو هم واسه طلوعش بجنگ اونوقته که روشنایی و گرمای دلنشینش سردیه این روزاتو جبران میکنه

اونوقته که رویای نابت حقیقی میشه ........اونوقته که ثانیه ای از زندگیه شیرینتو با هیچی عوض نمیکنی

اونموقع است که دنیات رنگ عوض میکنه به همون رنگی که تو دوست داری....

واسه خوش رنگیه آیندت بجنگ......

واسه جاری کردن اشک شوق پدر و مادرت بجنگ......

واسه شادیشون با توان توان بجنگ ......

بجنگ و صبور باش  که این روزاتم تموم میشن.......

تلاش کن برای  هدف نابت که  واسه خاطرش  جلوی خیلی ها موندی و قید خیلی چیزا رو زدی

تلاش کن واسه اثباتت به تموم کسایی که به تو و تواناییات شک کردن

ثابت کن اراده ی پولادینتو قهرمان

از این پل کوچیک زندگیتم به راحتی میگذری  هرقدمی که برمیداری خدا از تو یه قدم جلوتر ایستاده و فقط منتظره تا تو دستاتو... به دستای رحیمش بدی .....خودش ردت میکنه از این مسیر قشنگ....

چشاتو ببند و با تمام وجودت توکل کن...روح و جسم و دلتو بسپار به ذات احدیتش ...به خود بی همتاش..

تو فقط تلاش کن.......نتیجشو.....هدفتو ......خدا بهت هدیه میده همون هدیه ی قشنگی که روش نوشته:

"آیندت مبارک "

واسه بدست اوردن این هدیه ی خوشگل بجنگ دوست من.با تمام وجودت

خدای همه خوبیا ..ممنون که هستی.....شکر بابت حضورت ...یگانه ی بی همتای من....

لحظه هاتون پر باشه از عطر خدا دوستای گلم

تمام عاشقا امیدشون تو

 :(....تو باهاشون نباشی گوشه گیرن

سه حرف دارد ، اما برای تمام دلتگی هایم بس ات ... " خدا را می گویم " 

                                                                                                                                                         حالا ی کامنت بذار و نظرت بگو ، بعدش سیستم خاموش کن و برو بشین درست بخون

سلام به تو

تویی که سخت ترین قدم رو برای هدفت برداشتی... یعنی قدم اول رو.

یادت باشه که قدم اول رو برداشتن یعنی این که تصمیم داری با موفقیت به مقصدت برسی.

نه این که باد و طوفان به یک جایی تو رو برسونند.

یک لحظه بایست؛ ببین توی کوله پشتیت چی گذاشتی؟ همه چی هست؟

انگیزه؟ هدف؟ اراده قوی؟ اعتماد به نفس؟ غذا؟ (منظورم کتابها هستند چون غذای روح هستند) نقشه راه؟ برنامه زمان بندی سفر؟

یادت باشه سفری انتخاب کردی که هزاران هزاران راه داره که از اونجا سفر شروع میشه ولی همه اونا به یه مقصد ختم میشن.

اونا به سرنوشت آینده ات ختم میشن.

به شلوغی یا خلوتی راهت نگاه نکن... اگه راه خیلی خلوته شاید توی خیلی جلو هستی و بقیه رو که پشت سرت هستند رو نمیبینی.

اگه یک لحظه بایستی و بقیه رو نگاه کنی یا یه گوشه بشینی تا بقیه برسن... اون وقت میشه قضیه مسابقه دوی خرگوش و لاک پشت... یادت هست که؟ کی برد؟ اونی که شروع کرد و ایستاد یا اونی که ( گر چه آهسته اما مصمم) شروع کرد و اصلآً نایستاد؟

یادت باشه شاهراهی وجود نداره چون هر راهی رو که تو انتخاب کنی همون شاهراهه...

پ.ن.: معذرت از همه بزرگواران به علت نقصهای احتمالی و خصوصاً این که شرط ادب رو رعایت نکردم و به شما خواننده عزیز، به صورت مخاطب مفرد خطاب کرده ام.

هرگز داشته هایت را دست کم نگیر