محققان موسسه بيوانفورماتيک اروپا موفق به ذخيره و کدگذاري مجموعه غزليات شکسپير بر روي رشته‌هاي DNA‌ مصنوعي شده‌اند که 10 هزار سال دوام خواهد داشت.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ذخيره سازي داده‌هاي چندين ميليون CD‌ در فضايي به اندازه انگشت کوچک دست امکان پذير شده است، اما در اين روش از يک گجت الکترونيکي استفاده نمي‌شود، بلکه حجم عظيم داده ها تنها بر روي رشته هاي DNA مصنوعي کدگذاري شده و درون يک لوله شيشه اي به ابعاد انگشت کوچک جاي مي گيرد.

محققان موسسه بيوانفورماتيک اروپا در دستاوردي برجسته، 154 غزل «ويليام شکسپير» به همراه 26 ثانيه کليپ صوتي «مارتين لوتر کينگ» و تصاوير و متن تحقيق علمي کاشفان ساختار مارپيچي DNA را با حجمي بالغ بر سه «زتابايت» (معادل سه هزار ميليارد ميليارد بايت) بر روي رشته‌هاي DNA‌ مصنوعي کدگذاري کردند.

اين فرآيند شامل تبديل اطلاعات ديجيتال صفر و يک به الفباي چهار حرفي کد DNA (آدنين A، گوانين G، سيتوزين C و تيمين T) است؛ از اين کد براي ساختار DNA مصنوعي استفاده مي شود.

سپس دستگاه هاي مخصوص، مولکول هاي DNA‌ را در مدت دو هفته خوانده و اطلاعات را کدگذاري مي کنند.

«نيک گلدمن» محقق ارشد اين تحقيق تأکيد مي کند: ساختار مارپيچي DNA‌ بطور طبيعي حجم بالايي از اطلاعات ژنتيکي گياهي، جانوري يا انساني را در خود ذخيره کرده است؛ حتي داده هاي ارزشمندي از استخوان هاي ماموت ماقبل تاريخ بدست آمده است که نشان از دوام اطلاعات در اين ساختار دارد.

«گلدمن» خاطر نشان مي کند: با نگه داري محفظه رشته هاي DNA‌ مصنوعي کدگذاري شده در يک مکان خشک، خنک و تاريک مي توان آرشيو ارزشمندي از تاريخ ملي و آثار کتابخانه هاي بزرگ براي قرون آينده ايجاد کرد.

نتايج اين تحقيق در مجله Nature منتشر شده است.